بررسی رشد، جذب عنصرهای معدنی و فتوسنتز پایه GF677 (دورگه هلو و بادام) در پاسخ به منبع آهن در شرایط درون شیشه‌ای

اثر آهن آلی (Fe-EDTA) و آهن معدنی (FeCl3) بر رشد، جذب عنصرهای معدنی و ویژگی­های فتوسنتزی پایه GF677 (Prunus persica × P. amygdalus) در شرایط درون شیشه‌ای بررسی شد. گیاهچه­های پایه GF677 به محیط کشت پرآوری جامد موراشیگ و اسکوگ (MS) تغییر یافته، شامل 1 میلی­گرم در لیتر بنزیل­آدنین (BA) و 1/0 میلی­گرم در لیتر نفتالن ­استیک ­اسید (NAA) با غلظت­های صفر، 05/0، 1/0 و 2/0 میلی­مولار Fe-EDTA و FeCl3 واکشت شدند. آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی با پنج تکرار به مدت هشت هفته انجام شد. نتیجه­ها نشان داد، تیمارهای 1/0 و 2/0 میلی­مولارFe-EDTA  و 2/0 میلی­مولار FeCl3 اثر معنی­داری بر ویژگی­های اندازه­گیری شده داشتند. بیشترین وزن ‌تر، وزن خشک، سرعت پرآوری، ارتفاع شاخساره، شاخص کلروفیل برگ، سرعت فتوسنتز و هدایت روزنه­ای گیاهچه­ها در تیمار 2/0 میلی­مولارFe-EDTA  مشاهده شد، در حالی که تیمار شاهد (بدون آهن) و تیمار 05/0 میلی­مولارFeCl3 ، بیشترین کم­سبزینگی برگی و کمترین سرعت رشد، شاخص کلروفیل برگ، سرعت فتوسنتز و هدایت روزنه­ای گیاهچه­ها را داشتند. هر دو منبع آهن سبب افزایش جذب آهن توسط گیاهچه­ها شد ولی غلظت 1/0 و 2/0 میلی­مولارFe-EDTA  اثر معنی­داری در مقایسه با FeCl3 بر جذب آهن داشت. تیمار FeCl3 سبب کاهش جذب فسفر، روی و منگنز توسط گیاهچه­ها شد. با افزایش غلظتFe-EDTA  در محیط کشت، جذب منگنز افزایش و جذب فسفر و روی کاهش یافت. طبق نتیجه­های به­دست آمده می­توان بیان کرد، جایگزینی آهن آلی Fe-EDTA با آهن معدنی FeCl3 در کشت درون شیشه­ای پایه GF677 سبب بهبود واکنش رشدی و ویژگی­های فتوسنتزی می­شود.